جدول محتوا
سرمایهگذاری خطرپذیر VC در بازار های مالی چیست؟ (Venture Capital یا به اختصار) به عنوان یکی از مهمترین و موثرترین ابزارهای مالی در دنیای کسبوکارهای نوپا و استارتاپها شناخته میشود. این نوع سرمایهگذاری به کسبوکارهای نوآورانه و با پتانسیل رشد بالا کمک میکند تا منابع مالی و تخصص لازم برای پیشرفت و تحقق ایدههای خود را به دست آورند. در این مطلب در لیان بروکر، معتبرترین بروکر فارکس، به بررسی جامع و کامل VC، انواع مدلهای قراردادها و مراحل سرمایهگذاری خطرپذیر میپردازیم.
VC چه انواعی دارد؟

سرمایهگذاری خطرپذیر بر اساس مراحل و نیازهای مختلف کسبوکارها به انواع مختلفی دستهبندی میشود:
این نوع تامین مالی شامل سه زیر بخش است:
- تامین مالی اولیه: این نوع تامین مالی شامل مبلغی است که یک کارآفرین به منظور واجد شرایط بودن برای راهاندازی کسبوکار خود دریافت میکند. این مبلغ معمولاً برای توسعه ایده اولیه و انجام تحقیقات اولیه مورد استفاده قرار میگیرد.
- تامین مالی راهاندازی: این نوع تامین مالی به منظور تکمیل توسعه محصولات و خدمات به شرکتها داده میشود. هدف این نوع تامین مالی، کمک به شرکتها برای رسیدن به مرحله عرضه محصول یا خدمات به بازار است.
- تامین مالی مرحله اول: برای شرکتهایی که تمام سرمایه اولیه خود را خرج کردهاند و برای شروع فعالیتهای تجاری نیاز به تامین مالی دارند، تامین مالی مرحله اول ارائه میشود. این نوع تامین مالی به شرکتها کمک میکند تا فعالیتهای تجاری خود را آغاز کنند و به مرحله رشد برسند.
سرمایهگذاران در هنگام انتخاب سرمایهگذاری VC خود به اندازه شرکت، داراییها و خطوط توسعه محصول نگاه میکنند. در مقایسه با انواع سرمایهگذاریهای دیگر وجوه سرمایه گذاری خطرپذیر تنها بر سرمایه گذاری در مراحل اولیه تمرکز میکند. تغییرات در دنیای سرمایه گذاری، این نوع از سرمایه گذاری را در میان انبوهی از سرمایه گذاران مشروع قابل دسترستر و امکانپذیرتر کرده است. بنگاههای سرمایهگذاری خطرپذیر عموما نقش فعالی را در سرمایهگذاری خود ایفا میکنند و در مقابل نیز معمولا خواهان جایگاه در هیئت مدیره نیز هستند بنابراین به این شکل میتوان از تجربیات و راهنماییهای آنها نیز بهره گرفت.
به نقل از سایت وینداد
تامین مالی توسعه
سرمایهگذاری خطرپذیر در تامین مالی مرحله دوم با هدف توسعه شرکتها ارائه میشود. این نوع تامین مالی ممکن است بهعنوان یک گزینه تامین مالی با بهره کوتاهمدت به شرکتهایی که پیشنهادهای عمومی اولیه (IPO) را به عنوان یک استراتژی تجاری اصلی به کار میگیرند، ارائه شود. تامین مالی توسعه به شرکتها کمک میکند تا عملیات خود را گسترش دهند و بازارهای جدید را فتح کنند.
تامین مالی خرید یا اکتساب
این نوع تامین مالی به شرکتها کمک میکند تا یک بخش یا کل شرکت دیگری را خریداری کنند. همچنین، ممکن است به گروههای مدیریتی کمک کند تا محصولات خاصی را از یک شرکت دیگر به دست آورند. تامین مالی خرید یا اکتساب میتواند به شرکتها کمک کند تا توانمندیهای خود را افزایش دهند و به رقابت در بازار بپردازند.
مدل قراردادهای سهامی (Equity)
در این مدل، سرمایهگذار به ازای سرمایهگذاری خود، سهامی از شرکت دریافت میکند. این سهام میتواند به صورت مستقیم یا از طریق خرید از بازار سهام انجام شود. مهمترین ویژگی این نوع سرمایهگذاری، مشارکت سرمایهگذار در سود و زیان شرکت است. این مدل سرمایهگذاری به سرمایهگذاران این امکان را میدهد که به عنوان سهامداران شرکت در تصمیمگیریهای مدیریتی و استراتژیک شرکت مشارکت کنند.
مقاله پیشنهادی: ایکوئیتی چیست؟
مدل قرارداد قرض قابل تبدیل به سهام (Convertible)
در این نوع قرارداد، سرمایهگذار به شرکت وامی میدهد که در آینده قابل تبدیل به سهام شرکت خواهد بود. این مدل، به سرمایهگذاران این امکان را میدهد که در صورت موفقیت شرکت، به سهامداران تبدیل شوند و از سود بیشتری بهرهمند گردند. این نوع قرارداد برای شرکتها نیز مفید است، زیرا به آنها کمک میکند تا بدون نیاز به فروش سهام از ابتدا، منابع مالی مورد نیاز خود را تامین کنند.
مدل قرارداد حق الامتیاز یا رویالتی (Royalty)
در این مدل، سرمایهگذار به ازای سرمایهگذاری خود، درصدی از درآمد یا فروش شرکت را دریافت میکند. این نوع قرارداد، بیشتر در شرکتهای دارای درآمد مستمر و پایدار کاربرد دارد و میتواند به عنوان یک منبع ثابت درآمد برای سرمایهگذار عمل کند. این مدل برای شرکتهایی مناسب است که میخواهند بدون فروش سهام، منابع مالی جذب کنند.
بروکر با واریز و برداشت ریالی به کسبوکارها امکان میدهد تا به راحتی و بدون نیاز به تبدیل ارز، منابع مالی خود را مدیریت کنند.
نوع تامین مالی | توضیحات |
تامین مالی اولیه | مبلغی که کارآفرین برای توسعه ایده اولیه و انجام تحقیقات اولیه دریافت میکند. |
تامین مالی راهاندازی | مبلغی که برای تکمیل توسعه محصولات و خدمات به شرکتها داده میشود، هدف آن رساندن محصولات به بازار است. |
تامین مالی مرحله اول | برای شرکتهایی که سرمایه اولیه خود را خرج کردهاند و نیاز به شروع فعالیتهای تجاری دارند. |
تامین مالی توسعه | مبلغی که به شرکتها برای گسترش عملیات و ورود به بازارهای جدید ارائه میشود. |
تامین مالی خرید یا اکتساب | مبلغی که به شرکتها برای خرید بخش یا کل شرکت دیگری داده میشود و میتواند به تقویت توانمندیها کمک کند. |
VC در بازار های مالی چگونه کار میکند؟

فرآیند کاری VC شامل مراحل زیر است:
- شناسایی فرصتها: شناسایی و ارزیابی کسبوکارهای نوپا با پتانسیل رشد بالا. این مرحله شامل بررسی بازار، تحلیل رقبا و ارزیابی ایدهها است.
- ارزیابی و بررسی: بررسی دقیق و همهجانبه شرکتها از نظر مالی، فنی و مدیریتی. در این مرحله، VCها با بررسی جزئیات مالی، تیم مدیریتی و پتانسیل رشد شرکتها، تصمیم به سرمایهگذاری میگیرند.
- مذاکره و عقد قرارداد: مذاکره با شرکتها و انعقاد قراردادهای سرمایهگذاری. در این مرحله، شرایط و ضوابط سرمایهگذاری، میزان سهام، مدت زمان سرمایهگذاری و سایر جزئیات قرارداد مشخص میشود.
- نظارت و پشتیبانی: نظارت بر عملکرد شرکتها و ارائه کمکهای مدیریتی و فنی. VCها با مشارکت فعال در مدیریت شرکتها، به آنها کمک میکنند تا به اهداف خود برسند و عملکرد بهتری داشته باشند.
- خروج از سرمایهگذاری: فروش سهام و خروج از سرمایهگذاری پس از رسیدن به اهداف مورد نظر. این مرحله معمولاً پس از چند سال و با افزایش ارزش سهام شرکت انجام میشود.
انتخاب یک بروکر فارکس با اسپرد کم میتواند به کسبوکارها در کاهش هزینههای معاملاتی و افزایش سودآوری کمک کند.
موفقیتهای تحت حمایت VC

بسیاری از شرکتهای بزرگ و موفق امروزی، در ابتدا توسط VCها حمایت شدهاند. نمونههای برجستهای از این شرکتها شامل گوگل، فیسبوک و آمازون هستند. این شرکتها توانستهاند با بهرهگیری از سرمایه و تخصص VCها، رشد و توسعهی سریعی داشته باشند. به عنوان مثال، گوگل در مراحل اولیه توسعه خود از سرمایهگذاری خطرپذیر استفاده کرد و این سرمایهگذاریها نقش مهمی در رشد سریع و تبدیل شدن به یکی از بزرگترین شرکتهای تکنولوژی دنیا داشتند. ورود به فارکس با کمک VCها میتواند به کسبوکارها در بهرهبرداری از فرصتهای بازارهای جهانی و افزایش سرمایه کمک کند.
به شما عزیزان پیشنهاد می شود حتما مقاله آموزش ورود به فارکس را حتما مطالعه کنید
مراحل سرمایهگذاری خطرپذیر چگونه است؟

مراحل سرمایهگذاری خطرپذیر به طور کلی شامل مراحل زیر است:
- شناسایی فرصتها: شناسایی و ارزیابی کسبوکارهای نوپا با پتانسیل رشد بالا. این مرحله شامل بررسی بازار، تحلیل رقبا و ارزیابی ایدهها است.
- ارزیابی و بررسی: بررسی دقیق و همهجانبه شرکتها از نظر مالی، فنی و مدیریتی. در این مرحله، VCها با بررسی جزئیات مالی، تیم مدیریتی و پتانسیل رشد شرکتها، تصمیم به سرمایهگذاری میگیرند.
- مذاکره و عقد قرارداد: مذاکره با شرکتها و انعقاد قراردادهای سرمایهگذاری. در این مرحله، شرایط و ضوابط سرمایهگذاری، میزان سهام، مدت زمان سرمایهگذاری و سایر جزئیات قرارداد مشخص میشود.
- نظارت و پشتیبانی: نظارت بر عملکرد شرکتها و ارائه کمکهای مدیریتی و فنی. VCها با مشارکت فعال در مدیریت شرکتها، به آنها کمک میکنند تا به اهداف خود برسند و عملکرد بهتری داشته باشند.
- خروج از سرمایهگذاری: فروش سهام و خروج از سرمایهگذاری پس از رسیدن به اهداف مورد نظر. این مرحله معمولاً پس از چند سال و با افزایش ارزش سهام شرکت انجام میشود.
فارکس چیست؟ این سوالی است که بسیاری از استارتاپها در مراحل اولیه خود برای مدیریت منابع مالی و ریسکهای ارزی به دنبال پاسخ آن هستند.
ویژگی سرمایهگذاری خطرپذیر

در ادامه به بررسی ویژگی سرمایهگذاری خطرپذیر میپردازیم:
مشارکت در مدیریت شرکتها
VCها نه تنها سرمایه مالی، بلکه تجربیات و دانش مدیریتی خود را نیز به شرکتها منتقل میکنند. این مشارکت میتواند به بهبود عملکرد و رشد سریعتر شرکتها کمک کند. VCها با ارائه مشاورههای مدیریتی، استراتژیهای کسبوکار و شبکههای ارتباطی خود، به شرکتها کمک میکنند تا به موفقیت بیشتری دست یابند. این نوع مشارکت فعال، نه تنها از جنبه مالی بلکه از جنبههای استراتژیک و عملیاتی نیز به شرکتها کمک میکند.
ارزیابی همه جانبه
VCها پیش از سرمایهگذاری، ارزیابی دقیقی از تمامی جنبههای شرکت انجام میدهند تا از پتانسیل رشد و بازگشت سرمایه اطمینان حاصل کنند. این ارزیابی شامل بررسی مالی، فنی، بازاریابی و مدیریتی شرکتها است. هدف از این ارزیابی، شناسایی نقاط قوت و ضعف شرکت و اطمینان از اینکه سرمایهگذاری انجام شده بازده مناسبی خواهد داشت. این فرآیند دقیق و گسترده، به سرمایهگذاران کمک میکند تا ریسکهای سرمایهگذاری را کاهش دهند و از تصمیمگیریهای بهتری برخوردار شوند.
خطرپذیری
سرمایهگذاری در استارتاپها همواره با ریسک همراه است. VCها با پذیرش این ریسک، به شرکتها کمک میکنند تا به اهداف خود برسند. این ریسکپذیری به VCها امکان میدهد تا در شرکتهای نوآور و با پتانسیل رشد بالا سرمایهگذاری کنند و در صورت موفقیت، بازده بالایی کسب کنند. پذیرش این ریسکها، نیازمند تجربه و دانش عمیقی است که VCها به آن مجهزند، و این امر به آنها کمک میکند تا با اعتماد بیشتری در پروژههای نوآورانه سرمایهگذاری کنند.
مشارکت در مالکیت شرکتها
در مدلهای سرمایهگذاری سهامی، VCها به عنوان سهامداران شرکت شناخته میشوند و در مالکیت شرکت سهم دارند. این مشارکت در مالکیت به VCها این امکان را میدهد که در تصمیمگیریهای استراتژیک شرکت نقش فعالی داشته باشند و بر روند رشد و توسعه شرکت تأثیرگذار باشند. این نوع مالکیت مشترک، منافع مشترکی را برای VCها و شرکتها ایجاد میکند که باعث میشود هر دو طرف برای موفقیت و رشد شرکت تلاش کنند.
دیدگاه بلندمدت
VCها به دنبال سودهای کوتاهمدت نیستند، بلکه با دیدگاه بلندمدت و استراتژیک در شرکتها سرمایهگذاری میکنند. این دیدگاه بلندمدت به آنها امکان میدهد تا بر توسعه پایدار و بلندمدت شرکتها تمرکز کنند و از نوسانات کوتاهمدت بازار نگران نباشند. این استراتژی به شرکتها کمک میکند تا با ثبات بیشتری به رشد خود ادامه دهند و برنامهریزیهای بلندمدتی را انجام دهند که میتواند به موفقیت بیشتر منجر شود.
چرا شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر تا این اندازه مطلوب کسبوکارها هستند؟

شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر (VC) به دلایل متعددی برای کسبوکارها مطلوب هستند:
- تأمین منابع مالی: VCها به کسبوکارها کمک میکنند تا منابع مالی مورد نیاز برای توسعه و رشد را فراهم کنند، به ویژه در مراحل ابتدایی که کسبوکارها ممکن است به وامهای بانکی دسترسی نداشته باشند.
- مشاوره و راهنمایی: VCها با ارائه مشاورههای مدیریتی و استراتژیک، به بهبود عملکرد کسبوکارها کمک میکنند. این مشاورهها میتواند شامل استراتژیهای بازاریابی، توسعه محصول و مدیریت مالی باشد.
- شبکههای ارتباطی: VCها به دلیل ارتباطات گستردهای که با سایر کسبوکارها، سرمایهگذاران و متخصصان دارند، میتوانند به شرکتها کمک کنند تا به شبکههای مهم دسترسی پیدا کنند و از این ارتباطات بهرهمند شوند.
- ریسکپذیری: سرمایهگذاران خطرپذیر تمایل دارند در پروژههای با ریسک بالا اما با پتانسیل بازدهی بالا سرمایهگذاری کنند، که این موضوع به کسبوکارهای نوپا کمک میکند تا با جسارت بیشتری به توسعه و نوآوری بپردازند.
- تقویت اعتبار: کسبوکارهایی که توسط VCها حمایت میشوند، اعتبار بیشتری در بازار پیدا میکنند و میتوانند اعتماد بیشتری از مشتریان و شرکا جلب کنند.
سرمایه مورد نیاز VC از کجا میآید؟
سرمایهگذاران خطرپذیر منابع مالی خود را از طریق چندین منبع مختلف تأمین میکنند:
- صندوقهای سرمایهگذاری: بسیاری از VCها از طریق صندوقهای سرمایهگذاری جمعی، سرمایه مورد نیاز خود را تأمین میکنند. این صندوقها میتوانند توسط موسسات مالی بزرگ، بانکها و یا حتی افراد ثروتمند تامین شوند.
- شرکتهای بزرگ: برخی از شرکتهای بزرگ برای دسترسی به نوآوریها و تکنولوژیهای جدید، در صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر سرمایهگذاری میکنند.
- سرمایهگذاران خصوصی: افراد ثروتمند یا گروههای سرمایهگذاری خصوصی نیز میتوانند به عنوان منابع مالی برای VCها عمل کنند.
- بازارهای مالی: در برخی موارد، VCها میتوانند از طریق عرضه عمومی سهام یا اوراق قرضه، سرمایه مورد نیاز خود را تأمین کنند.
VC در بازار های مالی چطور استارتاپ خود را انتخاب میکند؟

VCها با دقت و بررسیهای فراوان، استارتاپهایی را انتخاب میکنند که دارای ویژگیهای زیر باشند:
- تیم مدیریتی قوی: تیم مدیریتی با تجربه و دانش کافی یکی از مهمترین عوامل انتخاب استارتاپ توسط VCها است.
- مدل کسبوکار جذاب: مدل کسبوکار باید نوآورانه و دارای پتانسیل رشد بالا باشد. VCها به دنبال کسبوکارهایی هستند که میتوانند به سرعت رشد کنند و به بازارهای جدید وارد شوند.
- بازار بزرگ و قابل توسعه: استارتاپ باید در بازاری فعالیت کند که پتانسیل رشد و توسعه بالایی داشته باشد.
- محصول یا خدمات منحصر به فرد: محصول یا خدمات ارائه شده باید دارای ویژگیهای منحصر به فردی باشد که بتواند نیازهای بازار را به خوبی برآورده کند.
- پتانسیل بازدهی بالا: VCها به دنبال استارتاپهایی هستند که بتوانند بازدهی بالایی برای سرمایهگذاران فراهم کنند.
نمونه قرارداد سرمایهگذاری خطرپذیر

نمونه قراردادهای سرمایهگذاری خطرپذیر شامل موارد زیر است:
- قراردادهای سهامی (Equity): در این نوع قرارداد، سرمایهگذار به ازای سرمایهگذاری خود، سهامی از شرکت دریافت میکند و به عنوان یکی از سهامداران شرکت در مدیریت و تصمیمگیریهای استراتژیک شرکت مشارکت میکند.
- قراردادهای قرض قابل تبدیل به سهام (Convertible): در این نوع قرارداد، سرمایهگذار به شرکت وامی میدهد که در آینده قابل تبدیل به سهام شرکت خواهد بود. این نوع قرارداد به سرمایهگذاران این امکان را میدهد که در صورت موفقیت شرکت، به سهامداران تبدیل شوند و از سود بیشتری بهرهمند گردند.
- قراردادهای حق الامتیاز یا رویالتی (Royalty): در این نوع قرارداد، سرمایهگذار به ازای سرمایهگذاری خود، درصدی از درآمد یا فروش شرکت را دریافت میکند. این نوع قرارداد بیشتر در شرکتهای دارای درآمد مستمر و پایدار کاربرد دارد و میتواند به عنوان یک منبع ثابت درآمد برای سرمایهگذار عمل کند.
این نمونه قراردادها شامل شرایط و ضوابط مختلفی مانند میزان سرمایهگذاری، مدت زمان سرمایهگذاری، حقوق و تعهدات هر یک از طرفین و شرایط خروج از سرمایهگذاری میباشد. .
جمع بندی: سرمایهگذاری خطرپذیر، راهی به سوی موفقیت
VC در بازار های مالی یا خطرپذیر یکی از ابزارهای مهم برای رشد و توسعه استارتاپها و کسبوکارهای نوپا است. این نوع سرمایهگذاری نه تنها منابع مالی مورد نیاز را فراهم میکند، بلکه با ارائه تجربیات و دانش مدیریتی، به بهبود عملکرد و موفقیت شرکتها کمک میکند. در نهایت، سرمایهگذاری خطرپذیر میتواند به کسبوکارها کمک کند تا به اهداف بزرگتری دست یابند و به موفقیتهای بیشتری برسند.
سوالات متداول با جواب
سرمایهگذاری خطرپذیر نوعی سرمایهگذاری است که در شرکتهای نوپا و استارتاپها با پتانسیل رشد بالا و ریسکهای بالا انجام میشود. این نوع سرمایهگذاری به شرکتها کمک میکند تا منابع مالی و مدیریتی لازم برای رشد و توسعه سریعتر را کسب کنند.
این نوع سرمایهگذاری میتواند به شرکتها کمک کند تا منابع مالی و مدیریتی لازم برای رشد و توسعه سریعتر را کسب کنند. همچنین، با ارائه مشاورههای مدیریتی و استراتژیک، به بهبود عملکرد شرکتها کمک میکند.
مدلهای مختلف شامل قراردادهای سهامی، قراردادهای قرض قابل تبدیل به سهام و قراردادهای حق الامتیاز میباشند. هر یک از این مدلها شرایط و ضوابط خاص خود را دارند و برای نیازها و شرایط مختلف کسبوکارها طراحی شدهاند.
سرمایهگذاران با بررسی دقیق تیم مدیریتی، مدل کسبوکار و پتانسیل رشد، استارتاپهای مناسب را برای سرمایهگذاری انتخاب میکنند. این فرآیند شامل ارزیابیهای مالی، فنی و بازاریابی است.
کسبوکارهایی که دارای نوآوری و پتانسیل رشد بالا باشند و به دنبال گسترش سریع و دستیابی به بازارهای جدید هستند، برای سرمایهگذاری خطرپذیر مناسب هستند. این شرکتها معمولاً در حوزههای فناوریهای نوین و صنایع نوآور فعالیت میکنند.
خیر، سرمایهگذاری خطرپذیر علاوه بر منابع مالی، تجربیات و دانش مدیریتی را نیز به شرکتها ارائه میدهد. این نوع سرمایهگذاری به بهبود عملکرد و رشد سریعتر شرکتها کمک میکند.